Rozdział 3: Deszczowa noc

[Rafał&Ania]

Deszcz nie oszczędzał ich tej nocy, na dodatek wiał mocny wiatr a woda wdzierała sie do budynku. Było im zimno. Wręcz trześli sie z zimna. Wszędzie panował mrok, a dzwięk wiatru czasami stawał sie przerażającym świstem. Krople deszczu intensywnie opadały na dach dając o sobie znać ze cały czas tu jest i nie zamierza odejsc.

Prawdopodobnie zawinięty koc, trzęsąc się z zimna mówię do Lili (jeśli nie śpi):
- Znasz jakiś sposób, żeby się ogrzać w taką pogodę?
Jeśli śpi szukam doatkowego koca/płaszczu lub cokolwiek czym mógłbym się przykryć i sprawić żeby było mi cieplej.

LiLi trzęsąc się i szczękając zębami powiedziała:
- Ogniska tu raczej nie rozpalimy. Trzeba to po prostu przeczekać. Pozwól, że się do ciebie przytulę, wtedy będzie nam cieplej. - powiedziała z lekkim uśmiechem, po czym przysunęła się do Neo i przytuliła.

Przytuliłem ją mocniej, przykryłem kocami i czekam co zrobi później.

Przytuleni do siebie zasneliście. Było wam dość cieplo poniewaz grzaliscie siebie nawzajem a w dodatku byliscie dobrze przykryci. Nagle zbudził was dziwny dzwięk. Jakiś ryk dobiegający z poza budynku. Leżąc tak usłyszeliście czyjeś kroki. Najpierw jakby coś spadło potem powolne stąpanie po mokerej ziemi i wodzie. Zajrzał do budynku jakiś stwór, wystawił łeb wesząc jak pies, a z ryją ciekła mu silna kapiąc na kałuze.

Widząc stwora w pośpiechu łapię za broń, mierzę do niego i strzelam. Zastanawiam się też, czy jeśli trafię w jakieś chemikalia, które zebrałam, to wylecimy w powietrze...
- Ale z ciebie brzydal... - mówię.

Jeśli go trafiła mówię:
- Ładny strzał!
Jeśli nie sięgam po swój pistolet i strzelam do skutku, dopóki nie padnie (nie jest daleko więc myśle że nie ma szans nie trafić go).

Potwór oberwał strzałem Lili.. Znikł im z widzenia z wielkim rykiem i mozna bylo uslyszec ze gdzies biegnie.

Na słowa żołnierza LiLi uśmiechnęła się, poczym powiedziala:
- Nie jest dobrze. On może tu wrócić albo może być ich więcej. Poza tym do bunkru wlewa sie co raz więcej wody... W związku z tym, że leje jak z cebra i jest ciemna noc, proponuję zabarykadować siętutaj i przeczekać do świtu. Wszak w końcu to bunkier - powiedziała LiLi, mrugając okiem. Podeszła powoli do drzwi przy ścianie, aby lekko wyjrzeć na zewnątrz. W pogotowiu trzymała broń, miała także nadzieję, że Neo ją ubezpiecza. Chciała obejrzeć główne wejście do budynku i wykombinować możliwie najskuteczniejszy sposób blokady drzwi przed wodą i potworami.

- Dobtry pomysł! - Mówię wstając, biorę karabin i pomagam Lili barykadować drzwi!

Zaraz gdy wyjrzeliście z wejscie do bunkru spostrzegliscie na lewo na wale jakes 5 metrow nad wami tego samego stwora przygotowanego do ataku, był gotowy do skoku i widac było ze jest wkurzony.

- Jest źle! - krzyknęła LiLi sięgając jednocześnie po broń i strzelając do stwora. Po oddanym strzale, wycofa się do budynku. Wszak Neo strzela pewnie o niebo lepiej od niej i jego broń jest o wiele skuteczniejsza niż jej pistolet. Będąc w budynku przygotowuje/sięga po koktail Mołotowa, mając zamiar wykończyć nim mutka jeżeli kule Neo nie wystarczą. Będzie to jednak ostateczne wyjście, z uwagi na ilość chemikali, otaczających bunkier.

Lili spostrzegła ze stwor oberwał z zewnątrz z za wału z jakies broni palenej. Stwór przyjął kilka strzałów po czym wyskoczył w powietrze wskakując na dach budynku. Mozna było usłyszec jak desperacko biega sie i czai na dachu. Kazdy jego krok był przez was słyszany. W dodatku w głowach siedziała wam niepokojąca mysl ze ktos jest na zewnątrz.

(Oczywiście Lili strzeliła w stwora odruchowo ale kula nie sięgła celu, bo nie spodziewałaś sie ze nagle mutek skoczy na dach.)

(no to w przypadku takiego obrotu zdarzeń, nie robię koktajlu lecz czaję, kto strzelał do potwora)

Na gorce ukazała sie postach jakiegos "duchownego" z bronia w reku w przeciwdeszczowym plaszczu. Nagle potwor wskoczył na niego i oboje szarpali sie. Trwało to ułamki sekund i działo sie w tle lejącego deszczu, a wszystko mozna bylo zobaczyc tylko wtedy gdy błyskawice oswietlaly swym swiatlem okolicie.

[Ej! A może ja coś powiem, czy sami wykończycie tego stwora?!]

Wyglądam na zewnątrz i widząc zaistniałą sytułacje staram się strzelić do stwora (najlepiej w głowę), ale tak by nie zrnić tamtego! ( np. gdy go odepchnie od siebie)

Neo miał dogodną sytacje do strzału wychylił się i strzelił w mutka serią. Ten strzał okazał się decydujący. Stwór głośno zajękł i sturlał sie po wysokim wale na dół gdy odrzucił go nie znajomy koleś.

- Niezła skuteczność. - powiedziała LiLi uśmiechając się do żołnierza. Nie opuszczając broni, ostrożnie wyszła z budynku i kierowała się w stronę ścierwa oraz faceta, który z nim walczył. Kiedy zbliżyła się do mężczyzny opuściła broń i powiedziała troskliwie:
- Nic ci nie jest?