Czyste Niebo: Prolog - Wszyscy

Tutaj będziecie gadać ze sobą jak będziecie blisko. W zasadzie to pewnie stanie się to za chwile ale ok.

Przy ognisku byli teraz Clint, Lyod, Nowak i Eva która chyba podobnie jak Clint nie może spać. Eva na powitanie ukłoniła się łapiąc ręką wypadający jej akurat kawałek mięsa z konserwy. Gdy go złapała ręką spojrzała na resztę uśmiechając się niewinnie z widelcem w ustach.

Krzyknął Lyod w stronę Nero stojącego na murze.
-No macie szczęście że Clint wstaje wcześniej i wszystko sprawdza przede mną bo by mogło być krucho.

Nowak na powitanie z kolei rzucił.
- Ale miałem popieprzony sen... - zabierając się za komsumpcje.

(Jeśli chcecie pogadać możecie tu pisać. Po jednym poście potem ja, za NPCów)

- Wiesz może..? - zaczął powoli spoglądając na Loyda, którego mimo wszystko nie lubił. - Co znaczy skrót AIEM? - rzucił mu pytające spojrzenie, by po chwili dodać. - Choć nie jestem pewien, czy jest to skrót.

[Przepraszam, że tak krótko, lecz konwersacja raczej nie wymaga eseju ]

Słysząc Nowaka pomyślałem odruchowo o własnym śnie.
-No cóż Nowak ja również miałem coś w tym guście w nocy. Koszmar jak cholera i chyba byłem w nim jakimś potworem którego wojskowi próbowali zniszczyć, ale jakoś im nie szło.
Popatrzę po wszystkich.
-No ale cóż moi drodzy biorę jedzenie i spadam do siebie.
Dodaję na odchodne towarzyskim tonem z dużą nutą humoru.
-Dowódca nie może śniadać wraz z szeregowymi.

Słysząc ostatni słowa Lyod'a Clint rzucił za nim.

- Dlatego musisz jeść w innym miejscu. Wybacz. - zaśmiał się pod nosem.

(Ok skoro nie chce wam się gadać wracamy do sesji 1 on 1)

- Całusy - skwitował krótko jego słowa i głową na pożegnanie mu skinął. Sam ospale szamał swoją porcję, jak zwykle będąc zawiedzionym jej smakiem. Ale cóż...na nic lepszego nie można było liczyć. Czasem tylko robił sobie krótką przerwę, gdy puszka, z której się posilał latała mu w prawej ręce. Minęło już trochę czasu, a ona nadal płatała mu figle, co utrudniało mu nieco życie.

[możesz zacząć w moim dziale.]