Epizod I - Co dalej? [Lavi / Anna]

-Ja z jakimś kolesiam z wodospadu.. Ta dziwczyna jest conajmniej dziwna.. Szkoda ze nie jestem z Kenjim. Pierwsze co pomyślał.

Podejde do nich i sie przywitam. Podszedłem najpierw do dziewczyny.
-Czesc jestem Haruki. Witam w grupie.
Nastepnie do chłopaka mówiąc to samo i podając mu ręke. Gdy juz sie przywitałem witam sie z senseiem o ile jest gdzies przy nas (a nie przy hokage rzecz jasna - jesli tak to czekam az sam podejdzie do nas)

Gdy całą oficjalke skocze.. Ide pogadac z Kenjim.
-Siema Kenji.. Co tam słychać moze znajdziesz potem czas na mały pojedynek przydało by sie nam troche potrenować. W dodatku dawno cie nie widziałem.

Orino przywitała się z nowym członkiem jej drużyny skinieniem głowy i króttkim:
- Jestem Orino.
Ten sam gest uczyniła w stosunku do sensei'a. Nie mówiąc nic czekała na rozwój wydarzeń.
(Michał napisz mi coś o tym chlopaku z wioski Wodospadu...)

Danashi zignorował wyciągniętą dłoń Harukiego i przeniósł swe spojrzenie gdzieś do góry. Sprawiał wrażenie nadętego bufona lub jak kto woli, zarozumialca. Orino już go znała z widzenia, więc był dla niej nieco bardziej miły.

Kiedy wszyscy złożyli sobie prowizoryczne powitanie przemówiła Tsunade - Na tę chwilę jesteście wolni. Nie zmarnujcie tego czasu jaki macie. Wasi nowi sensei pokażą Wam nowe kwatery, gdzie spędzicie najbliższy rok. - odwróciła się na pięcie wchodząc po schodach do pałacu. Reszta ludzi rozmawiała ze sobą lub opuszczała plac.

Sensei, który został przydzielony drużynie 11 podszedł do Orino i Danashiego mówiąc. - Za mną - nie było go stać na nic więcej. Po jego wyrazie twarzy, widzieli, że sam czuje się zakłopotany. Nie dało się ukryć --- był świeżakiem jeśli chodzi o pracę z młodymi ninja. Ruszył do wyjścia wiedząc, że drużyna sama zanim podąży. Nie chciało mu się specjalnie teraz wygłaszać przemówień.

Do Kenji'iego podszedł Haruki witając go. Ten jednak musiał teraz wybrać: albo rozmowa z Nim albo z Tsunade, która od dłuższego czasu miała głowę zawaloną obowiązkami. Wszyscy w sumie widzieli znużenie malujące się na jej twarzy (oraz gigantyczne piersi).

Super - myślała Orino - miłam nadzieje, że mój sensei będzie kimś potężnym, kto nauczy mnie wspaniałych technik. Ten zaś wygląda jakby trafił tu przez pomyłkę. Czarno to widzę - pogrążona w ponurych myślch szła za nauczycielem.

Kenji na szybko przywitał się z Haruki mówiąc.

- Witaj Haruki. Wybacz ale muszę się koniecznie spotkać z Tsunade, pogadamy innym razem. - powiedział biegnąc truchtem by spotkać się z Hokage. Nie było czasu do stracenia, musiała wiedzieć co się stało i w jakiej są sytuacji. Potem wypadałoby dołączyć do drużyny międzynarodowej która jest pewnie teraz w miejscu w którym mieli się spotkać. Nie wiadomo ile leżał na ziemi, prawdopodobnie już ruszyli albo ruszą w miejsce ich misji. Potem wyśle im wiadomość gdzie się spotkają teraz trzeba pogadać.

-No super.. ja do niego coś mowie a ten mnie totalnie olał. Heh jacy ci ludzie dziwni.. no trudno..
Pomyslal Haruki i ruszył wraz ze swoja druzyną zeby zobaczyc gdzie przyjdzie mu spedziec cały rok.